Żbikowski, Żbikowscy, Żbikowska - Drzewo rodzinne - Genealogia

http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=30&sub=307

Żbikowski Józef "Grzymała" Dominik [1900-?], oficer sł. st. piech. WP, kpt.[1937], oficer ZWZ/AK NSZ, mjr/ppłk, ps. „Babinicz”, „Grzymała”wany na stopień ppor. sł. st. piech. 15 VIII 1926 z przydziałem do 23 pp w Pułtusku na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. sł. st. piech. awansowany 15 VIII 1928. Nadal służy w 13 pp. Pełni różne funkcje m. in. d-ca kompanii szkolnej. Do stopnia kpt. sł. st. awansowany 19 III 1937. Następnie d-ca 1 kompanii I baonu 13 pp.
Brał udział w kampanii wrześniowej 1939. Podczas walk w rejonie Suchowoli na Lubelszczyźnie dostał się do niewoli niemieckiej. Więziony w tymczasowym obozie jenieckim w Ostrowcu Świętokrzyskim, skąd udało mu się zbiec jesienią 1939.Do XII 1939 przebywał w Warszawie. Na Boże Narodzenie w XII 1939 powraca do wsi Turowo pow. ciechanowski, gdzie mieszkała jego matka. W 1941 przez szefa swojej kompanii sierż. Aleksandra Pasiecznego nawiązał kontakt z ZWZ Początkowo w ZWZ instruktor wyszkolenia w Podokręgu Północnym „Olsztyn”, „Tuchola” ZWZ/AK. W 1942 razem z ppłk „Kmiciciem przeszedł z AK do NSZ, gdzie pełnił funkcję szefa sztabu w Podokręgu. Po odejściu „Kmicica” z funkcji k-dta NSZ, objął po nim tę funkcję, którą pełnił do scalenia z AK w VII 1944. W NSZ awansowano go do stopnia mjr, potem ppłk. W wyniku umowy scaleniowej NSZ z AK był przewidywany na stanowisko d-cy pułku piechoty, w mającej powstać w czasie akcji „Burza” dywizji partyzanckiej na Północnym Mazowszu. Czynny w konspiracji do lata 1945.
Po ujawnieniu się we IX 1945 przeniósł się do Gdańska, gdzie zamieszkał. Powołany do służby w WP , gdzie go awansowano do stopnia awansowany do stopnia płk-a.
Żył w IV 1973.
Dalsze losy n/n.